Rotterdam

De eerste échte marathon-ervaring: vanaf de eerste tot de laatste km het gevoel gehad dat ik het in de hand had. De laatste 5 kilometers waren de snelste van mijn marathon. Daardoor heb ik naar het einde toe een massa strompelende lopers ingehaald. Publiek in Rotterdam was massaal en uitzinnig. Sublieme organisatie. Marathon lopen kan dus echt genieten zijn.

Nochtans besef ik maar al te goed dat het anders had kunnen uitdraaien met de tendinitis op het einde van mijn voorbereiding: nog wat werk aan de winkel dus, voor de kine. Ik kan er alleen maar de juiste conclusies uit trekken: om een goede marathon te lopen, moet je kilometers trainen. Veel dank aan mijn persoonlijke begeleider, de Jan (die trouwens vandaag in Milaan ook een prachtprestatie wegzette: 3 u 14 op 58-jarige leeftijd; doe maar na!)

En nu recupereren.

Het is JA

Net terug van de sportarts. Een kinesist waar ik in behandeling was geweest had me die gisteren aangeraden. Na wat facebook-adviezen, had ik 1 cruciale vraag aan mijnheer doktoor: mag ik zondag starten in Rotterdam ? De sporarts twijfelde niet: Zeker starten ! Hij kon me niet beloven of ik de 42.195 kon volmaken.

Dat vraagt om verduidelijking: deze jongen kampt met een tendinitis van de hamstring-aanhechters. De onderste pezekes van mijn achterbilspieren zijn dus wat ontstoken. Ne goeie ontstekingsremmer, nog een shokwaveke van de kine en af en toe een blokske ijs, gaan mij aan de start brengen op de Coolsingel in Rotterdam. Waarschijnlijk is die ontsteking niet weg tegen zondag waardoor er terug pijn zal opsteken tijdens de marathon; als die pijn te verdragen is, mag ik verder lopen. Als de pijn onhoudbaar wordt, zal ik vanzelf wel stoppen en neem ik best een metroke richting aankomst, dixit den doktoor...

Wat me gerustelde is dat ik door te lopen de onsteking niet spectaculair zal verergeren (in 't geval van een verrekking zou dat bv. anders liggen). Na de marathon zal ik in ieder geval best nog even rustig aan doen en wat kine krijgen.

Mogelijke oorzaak van heel die cirque is een onevenwicht tussen quadriceps en hamstrings (lees: sterkere quadriceps en slappe hamstrings) waardoor mijn bekken kantelt en er spanning ontstaat op de hamstrings. Dat moet de kine later uitklaren en oplossen.

Ondertussen mocht ik genieten van een heel rustig duurloopje van 9 km en vervolgens ... koolhydraten. 3 pannenkoeken en nog 2 rijstwafels. Heerlijk na enkele dagen van ontbering i.k.v. het Saltin-dieet. Ik tel af naar zondag !

marathon

Een marathon duurt
alleen lang
voor wie nooit loopt

voor duurlopers is een marathon
een spannend kortverhaal
met een klaar begin
en een plot van veertigduizend
passen

elke helling een hoofdstuk
waarin personages verdwijnen
tot alleen de ik-figuur overblijft
zichzelf wegschrijft
of ademloos vooruitloopt op
de ontknoping

Een marathon duurt zo voorbij

Kasterlee, the day after

Zondagmorgen, 08.00 u: een boterham met confituur, een banaan en een blik op de buienradar: regen tot 10.00 u en nadien opnieuw regen vanaf 10.30u Vertrek in Kasterlee om 10 u ... Ik besloot niet te vroeg te vertrekken want opwarmen in de regen heeft weinig zin. 09.30 u kwam ik toe: pijpestelen op de eerste parkig die volzet is. Een parking verder, besloot ik in mijn auto te blijven wachten tot het echt niet langer kon of tot het stopte met regenen. Om 09.45 u kon het echt niet langer, vlug een regenponcho en mijn Kastels pompoenenpet op en al joggend naar de start; beperkte opwarming dus. Die poncho en de massa aan de start hielden me echter goed warm. Als bij wonder stopte het bovendien met regenenen. Stipte start: getuigt van een puike organisatie. Kou krijgen kon dus niet meer. Mijn startplaats bij de eerste 100 bespaarde me inhaalwerk in de eerste kilometers. Op enkele te snel gestarte ALV-ers na... Mijn 2 eerste kilometers aan 4.00 waren voldoende om een goed zicht op de omloop te hebben. Dat was nodig om de diepste plassen te kunnen mijden. De wind en hellingen daarentegen waren onvermijdbaar ! Het is een zwaar parcours met flink wat kuitenbijters. Tijdens de wedstrijd af en toe een beetje regen, maar niet genoeg om nat te worden. Een heerlijk tempo kunnen houden, veel inhalen en nauwelijks ingehaald worden, zalig lopen. Een flinke eindspurt leverde bovendien een mooie eindtijd en een PR: 1:28:32. Amper 15 minuten na de Jef ... Een marathon lijkt een ideale voorbereiding op een wedstrijd als deze.

't Seizoen zit er ongeveer op. Het plannen maken voor 2010 kan beginnen en ondertussen de conditie wat op peil houden bij de zondagslopers: mooie vooruitzichten...

nog 2 nachtjes slapen

Kasterlee komt dichtbij: meer dan 1300 inschrijvingen. Het natte weer van de afgelopen weken zal zorgen voor een zwaar parcours. Toch zou ik graag minstens even goed doen als vorig jaar. Het anderhalf uur komt dan in zicht ... Mijn scheenbeen is ondertussen terug ok. Heb deze week toch maar de intervaltraining laten passeren. Aan rust dus geen gebrek, hopelijk niet te veel. Omdat er zonder chip gelopen wordt, zal ik best zorgen voor een gunstige startplaats. Zo iets gaat uiteraard ten koste van een goede opwarming. Morgen in alle rust mijn nummerke ophalen om de stress op zondag te reduceren.

Wachten op Kasterlee

Een rustweek is altijd wat onwennig; waarschijnlijk ontwenningsverschijnselen. Daarenboven gisteren bezoek aan huisarts: goede nieuws: geen scheenbeenvliesontsteking; slechte nieuws: wel overbelasting rechter scheenbeenspier. Ontstekingsremmers nemen. Als pijn weg is (is vandaag al beter) mag ik starten in Kasterlee. Blijkbaar kan ik in de maand volgend op een marathon niet veel snel werk verdragen ...Waren het de intervallen 14 dagen na de marathon of was het de krachttoer in Mol die mij de das omdeden ? Feit blijft dat ik tijdens die prestaties geen pijn voelde maar wel nadien. Enfin, ik ga ervan uit dat het er helemaal uit is tegen Kasterlee en dat ik nadien voldoende lang kan recupereren.

Zilvermeerloop

Gisteren een persoonlijke besttijd gelopen op de zilvermeerloop in Mol. Voor de eerste keer een 10 km kunnen aanhouden onder 4 min. Ik was dan ook best fier op mijn 39:52 en doorbrak de magische 40 min-grens. Omstandigheden waren trouwens perfect: het had geregend tot 15' voor de start. 4 x een rondje van 2.5 km op asfaltweg onder een bescheiden zonnetje. Enige nadeel waren de joggers die hun tijd namen voor de 5 km waardoor ze plots opdoken tijdens onze 3de ronde.

Ondertussen stond er vandaag 17.5 km op mijn programma; echt afgezien omdat mijn rechter scheenbeen weer opspeelt. Waarschijnlijk de ontsteking in de scheenbeenspier van enige tijd geleden, die opnieuw de kop opsteekt. Ofwel zijn het restanten van Mol, hoewel ik daaraan twijfel omdat ik voor de rest niets abnormaal voel. In het eerste scenario wordt het bang afwachten hoe ik aan de start in Kasterlee verschijn; net nu de conditie opperbest is en ik hoopte op een PB op de halve marathon. Wait and see... Cohe laat ik met pijn in het hart aan mij voorbij gaan gezien het kwetsuur van vorig jaar n.a.v. mijn 2 halve op één week.